Geschiedenis in vogelvlucht

Nederland kent een lange traditie van gebiedsgericht werken en wijkvernieuwing. Sinds de Tweede Wereldoorlog investeren overheden en andere partijen om buurtverval te voorkomen. Aanvankelijk is het beleid vooral gericht op sanering, krotopruiming en reconstructie. In oude wijken worden ‘krotten’ gesloopt om plaats te maken voor economische functies (reconstructie), zoals grootschalige kantoorpanden, moderne winkelboulevards, verkeersdoorbraken en parkeergarages. Toen de ergste woningnood was verlicht, startte het Rijk met stadsvernieuwing: een langlopend programma voor de aanpak van verkrotte en leeglopende binnensteden. Midden jaren 90 waren de naoorlogse uitbreidingswijken aan de beurt, met het Grotestedenbeleid en het Investeringsbudget Stedelijke Vernieuwing (GSB/ISV).

Klik op een titel om de tekst uit te klappen