Adinda Gisder-Visser is een verbinder in hart en nieren. Ze is een energiek, enthousiast en een nieuwsgierig mensenmens. Als programmaleider van WijkWijzer en projectleider Informele Zorg bij Movisie combineert ze deze energie met een sterke motivatie.
Adinda’s inspiratie
Bij alle fases in haar leven en bij bijzondere gebeurtenissen heeft Adinda wel een geschikt lied of regel uit een lied paraat. Hierin is ook haar geloof een bron van inspiratie en onlangs stuitte zij op een Keltische gebedsbundel waarin deze zinnen haar inspireren: “Moge God je behoeden voor alles wat je vreest. Dat nooit het gevoel je mag bekruipen dat ook maar één van je levensdagen zonder nut zou zijn geweest.”
Adinda studeerde Algemene Sociale Wetenschappen (ASW) vanuit de sterke overtuiging dat problemen en sociale vraagstukken in de maatschappij niet te verklaren of aan te pakken zijn door er vanuit één perspectief naar te kijken. Verschillende aspecten spelen een rol. “Dat gevoel ben ik nooit kwijtgeraakt. Zeker bij ingewikkelde vraagstukken rondom leefbare, veilige en sociale wijken. Dat gaat nooit over één ding, de thema’s hangen met elkaar samen. En het ene thema begint niet pas waar het andere eindigt.”
Naast ASW studeerde Adinda bestuurskunde. “Als je iets wilt betekenen voor mensen in een kwetsbare positie, als je echt aan de slag wilt met de vraagstukken in de maatschappij, dan heb je meerdere partijen en organisaties, maar ook het systeem nodig. Dat merk ik ook bij WijkWijzer. Bij een echte integrale wijkaanpak betrek je zoveel mogelijk partijen, inclusief de mensen om wie het gaat.” Door het volgen van beide studies heeft Adinda de kennis en vaardigheden in handen om proces en inhoud met elkaar te verbinden.
Met de voeten in de klei
Na haar studie werkte Adinda als kwartiermaker bij sociaal en cultureel ontmoetingscentrum Podium Oost. Tenminste, dat is het geworden. Toen Adinda aan de slag ging zou het buurthuis misschien sluiten. Bewoners wilden dat niet en de gemeente gaf hen 1,5 jaar om het zelfbeheer te realiseren. Onlangs werd het 10-jarig jubileum gevierd. Een succesvol traject.
Adinda maakte de overstap van het sociaal domein naar het ruimtelijk domein. Van bewonerscollectieven, tot gemeenten en ministeries adviseerde ze over strategie en participatie. Bij de gemeente Leiden werkte Adinda als projectmanager aan grote bouw en infrastructuurprojecten. Dat was vanaf de fase van visievorming tot aan de uitvoering. “Dat vond ik heel leuk, maar op een gegeven moment miste ik het sociale aspect.”
En bij WijkWijzer vinden het sociale en het ruimtelijk domein elkaar. “Als de openbare ruimte niet goed ontworpen is, kan dat directe invloed hebben op de sociale veiligheid en leefbaarheid. Denk maar aan de flatgebouwen met op de begane grond garageboxen. In zo’n wijk heb je geen ogen op straat. Bij veel nieuwbouwappartementen is dat niet meer zo, vanuit dit ‘ogen op straat’ principe. De plint, zoals dat heet in de ruimtelijke ordening, bestaat dan uit een kantine of buurtrestaurant. In ieder geval iets dat tot ’s avonds laat zicht heeft op de straat.”
Relatie, proces en inhoud
Adinda deelt een waardevolle les waarin ze te ver meegezogen werd in haar verbindende rol. “Ik zat ooit in een ingewikkeld proces met een aantal partijen. Hierin speelde ik een verbindende rol en het kwam voor dat mensen bij mij kwamen klagen over een collega. Dat probeerde ik vervolgens op te lossen, maar eigenlijk had ik toen alles al op tafel moeten leggen. Maar ik bleef een soort intermediair tussen de partijen. Het voelde in eerste instantie logisch, want ik voel mij ook een verbinder, maar uiteindelijk werd hier natuurlijk niemand blij van.”
Werken aan goede relaties staat aan de basis in het werk van Adinda, samen met inhoud en proces. “Dat geldt voor grote programma’s en kleine projecten. Of het nu in het buurthuis, in sociaal werk, de gemeente of een landelijk programma is: relaties, inhoud en proces moeten hand in hand gaan.”
En hier put Adinda inspiratie uit de woorden van haar opa, die 40 jaar werkzaam was als ambtenaar. “Ja, als je elkaar vertrouwt en dat vertrouwen wordt wederzijds regelmatig bevestigd, dan kan je wonderen doen zonder dat je het allemaal op papier hoeft vast te leggen.”
Adinda wil nuttig bezig zijn en ze wil echt iets doen in het maatschappelijk belang. “Dat kan heel breed zijn. Ook als bakker en je brood bakt, doe je iets in het belang van de maatschappij. Het gaat mij om het besef dat je niet op aarde bent om alleen voor jezelf te leven.”
Een blik op de toekomst
Adinda heeft een sterk rechtvaardigheidsgevoel en blijft gemotiveerd door “Het kan toch niet zo zijn dat…?”-vragen. “Ik heb een droom die we uiteindelijk waar moeten maken. Dat het niet uitmaakt in welke wijk je geboren bent om veilig over straat te kunnen. Het zou niet moeten mogen dat je een lagere levensverwachting hebt als je aan de andere kant van het spoor geboren wordt. Jouw toegang tot zorg en onderwijs, kansen op preventie, veilig bewegen over straat moet niet afhangen van waar je woont.”
De route naar die toekomst ligt in het werken met de mensen om wie het gaat. Niet praten over, maar praten met. Dat kan lastig zijn, erkent Adinda. “Maar er is geen enkel excuus om dit niet te doen. Als ik hoor ‘Maar ze begrijpen het niet’ of ‘Het is te ingewikkeld voor hen’, ben ik heel resoluut: ‘Dan heb je het niet goed uitgelegd’. Dit vind ik heel belangrijk.”
Movisie is een landelijk kennisinstituut voor een samenhangende aanpak van sociale vraagstukken. Samen met de praktijk ontwikkelt Movisie kennis over wat echt goed werkt en passen we die kennis toe. Movisie is één van de partners van WijkWijzer.